Klassieke Madeleines

Als ik bij een boulangerie in Frankrijk madeleines zie dan neem ik er altijd een paar mee. De ene keer bevalt dat beter dan de andere keer, soms is het echt een teleurstelling.

Mijn eigen madeleines zijn toch de lekkerste denk ik dan!

Madeleines zijn schelpvormige cakejes gemaakt met warme boter, bij voorkeur beurre noisette. De vorm is ooit ontstaan door het beslag te bakken in sint-jakobsschelpen. Onduidelijkheid bestaat over de herkomst van de cakejes. Het meest bekende verhaal is dat ze in de 18de eeuw door een boerin in Commercy in Lorraine werden gemaakt bij een bezoek van een Hertog. Ze gebruikte wat ze in huis had en bakte dit in een  sint-jakobsschelp.

Ik had altijd een bakblik van aluminium, maar daar ging de anti-aanbaklaag snel vanaf en kon ik de cakejes eruit bikken waar ze niet echt mooier van werden. In Frankrijk kocht ik onlangs een siliconen bakvorm, daar komen ze snel van los, is een stuk makkelijker. Tegenwoordig zijn er ook siliconen bakvormen met versteviging aan de bovenkant, dat werkt een stuk makkelijker met het de oven zetten. Allemaal in Nederland ook goed verkrijgbaar.

Het recept dat ik altijd gebruik komt uit 2012 van een artikel uit het NRC, wat nota bene over het huwelijk van de erfgroothertog uit Luxemburg ging en wat daar geserveerd werd, madeleines op veel verschillende manieren bereid, ik bedenk het niet.

Het klassieke recept is om overal 1/3 deel van te gebruiken: 1/3 suiker – 1/3 boter – 1/3 meel. Daar kan je zelf een variatie op maken. In het recept uit NRC werd de bloem voor de helft vervangen door amandelmeel, wat ze voor mij echt geweldig maken. Ik heb ze ook een tijdje met de helft kastanjemeel gemaakt, voor een wat nootachtige smaak.

Maak je ze op de klassieke wijze en voeg je daar wat citroenrasp aan toe, combineer ze dan met een koel glaasje zoete wijn zoals Monbazillac. Meer leze over deze mooie wijn, klik hier: Monbazillac